Τελικά ο Μπάιντεν επέλεξε τον πόλεμο;

 

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΗΣΤΟΥ

Παρακολουθώντας τις αλλοπρόσαλλές και συχνά αντιφατικές δηλώσεις του Ζελένσκι, δύσκολα μπορείς να βγάλεις ασφαλή συμπεράσματα. Υπηρετεί κάποιο δικό του σχέδιο; Επιδιώκει την εξασφάλιση της εξουσίας του μετά τη λήξη του πολέμου; Είναι πατριώτης ή απλά μαριονέτα των ΗΠΑ; Νοιάζεται για τον ουκρανικό λαό που υποφέρει όμηρος σε καταφύγια και περικυκλωμένες πόλεις;

Γιατί το ρεπορτάζ του Βρετανικού Guardian για τις off shore εταιρίες του ουκρανού προέδρου σε φορολογικούς παραδείσους, θάφτηκε χωρίς να διαψευστεί από τα κυρίαρχα Μέσα της Δύσης;

Τη μια ζητάει όπλα και μετά, απαιτεί συνάντηση με τον Πούτιν για να βρεθεί ειρηνική λύση. Και ενώ το ΝΑΤΟ ρητά τον ενημερώνει πως δεν μπορεί να προστατεύσει τον εναέριο χώρο της Ουκρανίας διότι έτσι θα γίνει τρίτος παγκόσμιος πόλεμος, αυτός εμφανίζεται σε τηλεοπτικά στο αμερικανικό κογκρέσο και καταχειροκροτούμενος επαναλαμβάνει το αίτημα για τον εναέριο χώρο της Ουκρανίας, παρότι μπορεί να οδηγήσει σε παγκόσμιο πόλεμο, ίσως και πυρηνική σύγκρουση στο έδαφος της χώρας του!

Πάντως η δήλωση του Αμερικανού πρόεδρου που χαρακτήρισε τον Ρώσο πρόεδρο «εγκληματία πολέμου» (!) αποσαφηνίζει σε μεγάλο βαθμό τα πράγματα. Ο Λευκός Οίκος και το αμερικανικό κατεστημένο δεν φαίνεται να έχουν σκοπό να υποχωρήσουν από το σχέδιο ασφυκτικού περιορισμού της Μόσχας, είτε με θερμό, είτε κυρίως με ψυχρό πόλεμο.

Και αμέσως ο Ζελένσκι πήρε τη σκυτάλη και ζήτησε από την Ε.Ε να χαρακτηρίσει και αυτή τον Ρώσο πρόεδρο εγκληματία πολέμου! Και καπάκι, δήλωσε ως νικητής (!) ότι: «Δεν θέλουμε άλλους νεκρούς Ρώσους στρατιώτες. Θέλουμε ειρήνη»!

Και για να μην υπάρχουν αμφιβολίες, που το πάει ο Μπάιντεν, ενέκρινε νέο πακέτο στρατιωτικής βοήθειας για την Ουκρανία, ανακοινώνοντας την αποστολή αντιαεροπορικών όπλων «μεγαλύτερου βεληνεκούς» στα οποία περιλαμβάνονται και drones. Όπως είπε, η νέα πρόσθετη αμερικανική βοήθεια ,είναι «άνευ προηγουμένου» και ανέρχεται σε 800 εκατομμύρια δολάρια και κατέληξε: «Δεν θα επιτρέψουμε ποτέ (!) στον Πούτιν να νικήσει στην Ουκρανία…»

Σύμφωνα με ενημέρωση από τον Λευκό Οίκο, ο Αμερικανός πρόεδρος δήλωσε στον κινέζο ομόλογό του στην συνομιλία της Παρασκευής ότι εάν προσφέρει βοήθεια σε στρατιωτικό ή οικονομικό επίπεδο, οι ΗΠΑ θα αντιδράσουν ενδεχομένως και με κυρώσεις! Μάλιστα για την εξέλιξη αυτή ο Λαβρόφ αποκάλεσε τον Μπάιντεν παγκόσμιο σερίφη.

Οι προοδευτικοί Αμερικανοί στήριξαν και υποδέχτηκαν με ανακούφιση τη νίκη του Μπάιντεν για να απαλλαγούν από τον Τραμπ. Και τώρα, βλέπουν τα αποτελέσματα. Είχαν λησμονήσει το ρόλο του σημερινού προέδρου, όταν ως γερουσιαστής, έχει γράψει ο ίδιος σε βιβλίο που εκδόθηκε το 2008 ότι:

«Εγώ πίεσα τον πρόεδρο Κλίντον να ξεκινήσει τους βομβαρδισμούς σε σερβικές στρατιωτικές θέσεις στο Κόσοβο και το Βελιγράδι. Επέμενα να του λέω να προχωρήσει, πως η κοινή γνώμη στην Ευρώπη ήταν ενάντια στον Μιλόσεβιτς. Ήθελα να στείλω Αμερικανούς πιλότους εκεί και να ανατινάξω όλες τις γέφυρες στο Ντράιν».

Φυσικά εκείνη η πολεμική επιχείρηση σε ευρωπαϊκό έδαφος και η βίαιη απόσπαση εδάφους (Κοσυφοπέδιο) κατά μιας ανεξάρτητης χώρας, δεν πέρασε από το μυαλό του, ότι ήταν έγκλημα πολέμου. Ούτε κανείς ζήτησε συγνώμη για τη σύλληψη φυλάκιση και τον θάνατο του Μιλόσεβιτς στο κελί του στην Ολλανδία, που μετά αθωώθηκε από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης!

Μόνο στην οκταετή διακυβέρνηση του Μπάρακ Ομπάμα, οι ΗΠΑ βομβάρδισαν 7 χώρες. Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Πακιστάν, Σομαλία, Συρία, Υεμένη και παρόλα αυτά ο Αμερικανός πρόεδρος βραβεύθηκε με το Nobel Ειρήνης! Όλα γίνονται, όταν το διεθνές δίκαιο, είναι κυρίως στην δικαιοδοσία μιας υπερδύναμης να το ερμηνεύει και να το εφαρμόζει κατά τα συμφέροντά της.

Μαύρα τα μαντάτα. Νέος γύρος εξοπλισμών που θα στερήσει πολύτιμους πόρους από τις ευρωπαϊκές κοινωνίες που πλήττονται από την παρατεταμένη, σε πολλές περιπτώσεις θηριώδη ύφεση. Άλλωστε το μεγαλύτερο μέρος του κόστους από τα μέτρα κατά της Ρωσίας, επιβαρύνει την Ευρώπη. Και οι ευρωπαίοι ηγέτες ακολουθούν, αναζητώντας ο καθένας για την εξουσία του, διεξόδους. Οι συνέπειες των αποφάσεων τους για την ειρήνη την οικονομία και την εργασία, σύντομα θα είναι μετρήσιμες.

Οι επιπτώσεις στην προμήθεια πρώτων υλών, τροφίμων και ομαλής διεξαγωγής του παγκόσμιου εμπορίου, δεν έχουν αποκαλυφθεί ακόμα. Καμιά οικονομία σήμερα δεν είναι αυτάρκης. Οικονομικοί κολοσσοί της Δύσης έχουν στήσει τις παραγωγικές τους μονάδες στην Ασία και κυρίως στην Κίνα. Μπορούν να φύγουν; Πόσο ανταγωνιστικά θα παραμείνουν τα προϊόντα τους; Και η Ασία δεν είναι μόνο παραγωγός. Είναι και η μεγαλύτερη αγορά του κόσμου. (SLpress 20-3-22)